Zamerais Blog

Merhaba sevgili okur. Bugünlerde kış mevsimi birçok yer için devam ederken Türkiye'nin güneyindeki Çukurova topraklarında ilkbahar kendini iyiden iyiye hissettiriyor. Uyuyan topraklar uyanıyor, kuşlar göç ediyor, havalar ılıyor, eriyen kar suları nehirleri yeniden yükseltiyor. İlkbaharı bu yıl da yeniden karşılayabildiğim için mutluyum. Gördüğünüz bu fotoğrafı 2020'de fotoğraflamıştım. Bu fotoğrafta 2020'deyken (dünyada pandemi başlamadan önce) gördüğümün aynısını bugün 2022'de de görüyorum. Kış boyu uyuyan toprağın ilkbaharda uyanmasını, tabiri caizse toprağın filizler doğurmasını görüyorum. Bir de doğanın sessizliğinin insan için ne kadar terapötik olabileceğini görüyorum. Bu öyle bir sessizlik ki sizi boğmaz, size nefes aldırır. Bu sessizlik başkalarının sesini duymak yerine kendi kalbinizin sesini sonuna dek açtığınız bir sessizliktir. Bu sessizlik yaşadığınız hayatı başkalarının manipülasyonuna uğramaktan korunmuş bir şekilde yeniden değerlendirmenizi sağlar. Sizi...

                                                     Hieronymus Bosch'un üç kanatlı, ünlü tablosunda (The Garden of Earthly Delights; Dünyevi  Zevkler Bahçesi)       Bu yazı aslında kısa bir hikaye tadında olsun istedim. Verdiğim uzunca bir aradan sonra birkaç kelime yazmak aslında o kadar zor olmaması gerek ama açıkçası kuru bir yazı da yazmak istemiyordum. Sürekli üreten biri değilim ki şunda bu malzeme çıkar diyeyim,desem de kafamı toplayıp yazamıyorum. Yazmak evet çok kolay bir şey değilmiş.     Çok olmadı yaklaşık bir hafta önce bir akrabamın evine gitmiştim. Hep beraber- canınız istesin istemem ama- mantı döküyoruz. Tabi bir yandan çaylar, bir yandan koyu sohbetler, teyzelerin geçmiş hikayeleri yok sadece tereyağı ile karın doyurmuşlar, yok gecenin yarısı hayvanları tek başına getirmişler daha çocuklar neler...